Rozwój robotyki w ostatnich latach nie jest ukierunkowany tylko i wyłącznie na tworzenie humanoidalnych maszyn, które mogłyby zająć miejsce ludzi w części zawodów. Technologie związane z robotami rozwijane są mniej więcej od połowy XX wieku. Naturalnym procesem było konstruowanie urządzeń naśladujących swoim ruchem zwierzęta oraz ludzi, co jednak związane jest z pewnymi ograniczeniami. Wraz z rozwojem druku 3D i jego popularyzacją doszło do znacznych postępów w tej dziedzinie.
W ciągu następnych kilkunastu lat roboty wypełnią każdą możliwą przestrzeń naszego życia, co może nastąpić również dzięki wkładowi polskich naukowców. Na Wydziale Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego zademonstrowano mikrorobota, który swoim ruchem naśladuje gąsienicę. Do jego działania wykorzystuje się technologię światłoczułych elastomerów, które zostały opracowane we Florencji. Robot ma długość 15-milimetrów a źródłem jego zasilania oraz sterowania jest laserowa wiązka. Porusza się on podobnie do małego robaka i posiada wiele przydatnych umiejętności: potrafi się wspinać oraz transportować znacznie cięższe od siebie obiekty. Sztywne elementy tradycyjnych robotów skutecznie przeszkadzają w wykonywaniu wielu czynności. Budowa bardziej elastycznych urządzeń, wzorujących się na bezkręgowcach stała się możliwa dzięki pojawieniu się lepszej jakości materiałów, takich jak np. elastomery. Coraz częściej buduje się więc roboty przypominające owady, czy też jak w przypadku polskich naukowców gąsienice. Ogromna zaleta elastomeru wynika z faktu, że cechuje się on pamięcią kształtu, co oznacza, że może powrócić do swojej pierwotnej formy.
Dalsze prace nad elastomerami ułatwią budowę robotów poruszających się w wodzie oraz powietrzu. Stworzenie elastycznej maszyny, zdolnej do przechodzenia przez niewielkie przestrzenie oraz posiadająca zdolność do wykonywania napraw było głównym celem naukowców. Obecnie jednak znajdujemy się we wczesnej fazie rozwoju takich projektów, inżynierowie przyglądają się rozwiązaniom stosowanym w naturze, które powstały w wyniku ewolucji, co oczywiście nie jest takie łatwe do odwzorowania.
Modelem, wykorzystanym przez inżynierów stała się ośmiornica, która posiada wiele przydatnych cech. Wydaje się, że te głowonogi będą główną inspiracją do stworzenia idealnego podwodnego robota. W Centrum Badań nad Technologiami Morskimi i Robotyką Wodną w Livorno od 2 lat trwają pracę nad projektem PosejDrona, który jest robotem wieloramiennym przypominającym właśnie meduzy. Komercyjne wykorzystanie takiego urządzenia zakłada kontrolę oraz naprawy podwodnych rurociągów, turbin czy też platform wiertniczych. Stosowanie robotów w takich pracach znacznie podniesie poziom bezpieczeństwa pracujących ludzi oraz umożliwi lepszą kontrolę trudno dostępnych miejsc. Korpus PosejDrona jest wykonany z silikonu, jednak część elementów w tym te elektroniczne, nie różnią się od zwykłych robotów.
Zastosowanie polimerowych materiałów w robotyce zdaniem Carmela Majidiego jest "mechaniczną różnorodność, jaką można odnaleźć u naturalnych organizmów". Ten inżynier mechaniki w Instytucie Robotyki Uniwersytetu Carnegie Mellon, prowadzi prace nad sztuczną skórą. Podkreśla on również znaczenia popularyzacji druku 3D. Na Uniwersytecie Harvarda opracowano autonomicznego robota, którego system zasilania oraz wszystkie podzespoły powstały właśnie za pomocą tego procesu. Projekt Octobot to samodzielne urządzenie z mikrostrumieniowym obwodem logicznym, który kontroluje reakcje chemiczne w nim zachodzące umożliwiając poruszanie. Na ten moment sam robot nie posiada określonych funkcji, jednak stanowi podstawę do dalszych prac nad stworzeniem "sztucznej" ośmiornicy.
Jednym z najciekawszych wydarzeń biznesowych związanych z mikrorobotami było powstanie w tym roku firmy Galvani Bioelectronics w wyniku porozumienia GlaXoSmithKline (LON: GSK) oraz Alphabet
