Jako zastępca asystenta sekretarza Departamentu Skarbu USA ds. finansów federalnych podczas administracji prezydenta Obamy, James Clark spędził wiele czasu na rozmowach z głównymi nabywcami długu publicznego. Kiedy odszedł z pracy nadzorując finanse rządu w 2017 roku, niespłacona suma pierwszych 240 lat "American Experiment" wynosiła 20 bilionów dolarów. W ciągu niespełna czterech lat liczba ta wzrosła do 26,5 bln dolarów, co jest wynikiem niezbędnych nakładów na ratowanie gospodarki i obniżek podatków dla najbogatszych.

Kiedy jego zespół spotkał się z największymi nabywcami amerykańskiego długu, ich rozmowy skupiły się na sposobie funkcjonowania rządu. Koszty obsługi długu i struktura portfela zajęły dalsze miejsce w pytaniach o sposób funkcjonowania rządu. Po kryzysie związanym z limitami zadłużenia" w latach 2013 i 2015 wierzyciele skupili się niemal wyłącznie na tym, jak naprawiano problematyczny system, który zmienił wypełnianie zobowiązań finansowych w krajową kartę przetargową. Liczyło się również to, jak wydano ich pieniądze. Naprawa szkód wyrządzonych przez kryzys finansowy z 2008 roku, wspieranie budownictwa mieszkaniowego, infrastruktury budowlanej i zwiększenie dostępu do opieki zdrowotnej zostały słusznie zrozumiane przez wierzycieli, którzy chcieli, aby wypłacać im zwrot w długim okresie. Koszty pożyczek są odwrotnie proporcjonalne do wiary w uczciwość i kompetencję rządów poszukujących gotówki, dlatego też Ameryka może pożyczać tak tanio, Argentyna płaci wysoką cenę, a Wenezuela praktycznie nie może znaleźć żadnych pożyczkodawców.

To właśnie z tych powodów możemy być zaniepokojeni. Zaufanie wierzycieli do amerykańskiego rządu jest testowane niemal codziennie. Obniżenie podatków przez prezydenta Donalda Trumpa miało "zwrócić się za siebie" i pomóc klasie średniej, ale kosztowało 1,9 biliona dolarów i przyczyniło się do większej nierówności dochodów. Chociaż już ujawniono kilka przypadków defraudacji, nie jest znany pełny zakres oszustw i niewłaściwego wykorzystania środków w ramach Programu Ochrony Płatności, ponieważ zdecydowana większość nazwisk odbiorców nie została ujawniona. Analiza danych, które zostały podane do publicznej wiadomości, pokazuje, że wiele przedsiębiorstw będących odbiorcami "zatrzymało" znacznie więcej pracowników niż nawet zatrudnia.

© Jim Barber / Shutterstock.com

Deficyt budżetu federalnego wzrósł do około 15% PKB gospodarki amerykańskiej. Kiedy opinia publiczna czyta o osobach, które korzystają z programów administracji Trumpa, takich jak jeden z urzędników skarbowych, który podwoił wartość firmy inwestycyjnej swojej rodziny właśnie za pomocą programu, który zaprojektował, tracą zaufanie do systemu - i to samo robią ci, którzy kupują dług. Biorąc pod uwagę, że prezydent, który zwolnił wielu niezależnych inspektorów generalnych odpowiedzialnych za nadzór, odmówił podporządkowania się zapytaniom Kongresu i nie zobowiązał się do zaakceptowania wyników wyborów w 2020 roku, obawia się, że ich zaufanie jest niewystarczające.

Brak przywództwa ze strony administracji Trumpa spowodował nie tylko tragiczne i niepotrzebne straty, ale także długotrwały ból ekonomiczny i ogromne zadłużenie przyszłych pokoleń, co doprowadziło do tego, że Fitch Ratings obniżył perspektywę ratingu kredytowego USA do "negatywnej". Mimo to, przy 5,5 mln przypadków Covid-19 i 10,2% bezrobotnych pracowników, nie jest to teraz czas na rządowe oszczędności, podobnie jak zaciskanie pasa nie miało sensu po załamaniu finansowym w 2008 roku. Ważniejszy od wielkości zadłużenia dla zdolności kredytowej jest sposób, w jaki działa nasz system polityczny. Rząd powinien zająć się cierpieniem i szkodami gospodarczymi za pomocą polityki fiskalnej, wykazując jednocześnie integralność, zabezpieczenia proceduralne i przejrzystość, które cenią sobie kredytodawcy. Polityczna polaryzacja, która uniemożliwia osiągnięcie porozumienia w sprawie dalszego wsparcia fiskalnego oraz brak przywództwa, uczciwości i kompetencji administracji Trumpa, jest znacznie bardziej problematyczna dla wiarygodności kredytowej USA niż jakiekolwiek dodatkowe zadłużenie.

Odbudowanie zaufania do instytucji demokratycznych i przejrzyste wykazanie, że każdy pakiet stymulacyjny jest wykorzystywany produktywnie, jest najlepszym sposobem na zapewnienie stabilności długu publicznego, niezależnie od jego wielkości. Jeśli następna runda budżetowych środków stymulacyjnych zostanie przeprowadzona w sposób nieprzejrzysty i samowystarczalny, który zdefiniował administrację Trump, Fitch nie będzie jedyną instytucją, która ma "negatywne" spojrzenie na kredyt USA.