Tegorocznymi laureatami Nagrody Nobla w dziedzinie ekonomii zostali William D. Nordhaus oraz Paul M. Romer. Ich osiągnięcia naukowe przyczyniły się do stworzenia metod, które ułatwiły zrozumienie istotnych kwestii we współczesnym świecie, czyli długoterminowy zrównoważony wzrost na świecie i dobrobyt ludzkości. Królewska Szwedzka Akademia Nauk doceniła ekonomistów za ich wkład w rozwój ekonomii i próbę znalezienie odpowiedzi na pytanie, w jaki sposób możemy osiągnąć trwały wzrost gospodarczy na świecie.
Tegoroczną Nagrodę Nobla w dziedzinie ekonomii otrzymało dwóch ekonomistów - William D. Nordhaus za badania nad relacjami występującymi między ekonomią i środowiskiem naturalnym oraz Paul M. Romer za osiągnięcia w badaniach nad naturą wzrostu gospodarczego w warunkach dynamicznego rozwoju technologicznego. Laureaci podzielą się nagrodą w wysokości 9 milionów koron szwedzkich, czyli każdy z nich otrzyma około 3,7 mln zł. Dla niektórych jest to zaskoczenie - według typów firmy Clarivative Analytics, nobliści nie znajdowali się na liście potencjalnych kandydatów. Faworytami do Nobla w dziedzinie ekonomii byli m.in. Manuel Arellano z CEMFI Madrid, Stephen R. Bond z Oxford University, Wesley M. Cohen z Duke University oraz David M. Kreps ze Stanford University.
Receptą noblistów na rozwój gospodarczy jest inwestowanie w kapitał ludzki, technologię, a także innowacyjność i kreatywność przy wysokim poziomie ochrony środowiska.
William Nordhaus w swojej pracy naukowej skupiał się nad badaniem wpływu działalności gospodarczej na zmiany klimatyczne - bada ten obszar od lat 70. ubiegłego wieku. W latach 90. Nordhaus opracował model, który opisuje wzajemne relacje i oddziaływania między gospodarką i klimatem.
Model Nordhausa został zaakceptowany przez szerokie grono ekonomistów - obecnie służy do symulacji rozwoju gospodarki i oddziaływania klimatu, m.in. do badania potencjalnych skutków wpływu interwencji państwowej w kwestie klimatu (np. podatek od emisji dwutlenku węgla). Unia Europejska wdrożyła pomysł Nordhausa i wprowadziła podatek od emisji szkodliwych pyłów.
Natomiast w swojej pracy naukowej Paul Romer skupiał się nad rozwojem gospodarki opartej na wiedzy, czyli badaniem, w jaki sposób wiedza może być siłą napędową długoterminowego wzrostu gospodarczego.
W dorobku naukowym Romera znajdują się prace, które tłumaczą w jaki sposób decyzje gospodarcze i warunki ogólnorynkowe determinują rozwój technologiczny, czyli od czego zależy, że firmy tworzą nowe rozwiązania i technologię. Romer jest twórcą endogenicznej teorii wzrostu jest Romer. Przedstawił swoją teorię w pracy opublikowanej w 1990 roku. Ta teoria ma także wymiar praktyczny, ponieważ doprowadziła do zmian w legislacji, które ułatwiły firmom wprowadzanie na rynek nowej technologii.
Romer napisał kilka prac o inwestowaniu w badania i rozwój, z których wynika, że inwestorzy powinni głównie skupiać się na takich spółkach, które są w fazie rozwoju.
Dwa lata temu Nagroda Nobla w dziedzinie ekonomii trafiła do Brytyjczyka Olivera Harta i Fina Bengta Holmstroema za wkład naukowy w teorię umów, natomiast rok temu laureatem Nagrody Nobla został Amerykanin Richard Thaler, który zajmował się oddziaływaniem psychologii na ekonomię i jaki wpływ ma psychologia na decyzje inwestorów, a w szczególności na rynki finansowe.